Senzacionalno otkriće iz 1630: Pravoslavni Ispovjednik otkriva pravu istinu o bosanskom jeziku
Autor Suad K Zoranić
U svijetu prepunom kulturnih i jezičkih previranja, rijetko koji dokument može da zadrži toliko težine i značaja kao “Pravoslavni Ispovjednik” štampan 1630. godine. Ovaj dokument, čiji tekst jasno ukazuje na to da je pisan na bosanskom jeziku, svjedoči o jeziku i identitetu koji su tada preovladavali na ovim prostorima. Danas, u vremenu kada se često dovodi u pitanje autentičnost i porijeklo bosanskog jezika, “Pravoslavni Ispovjednik” stoji kao nijemi, ali moćni svjedok istorijske istine.
Kao što je jasno navedeno na dokumentu, “Pravoslavni Ispovjednik” nije samo puki vjerski tekst; on je dokaz o postojanju i upotrebi bosanskog jezika u službenim i vjerskim dokumentima u prvoj polovini 17. vijeka. Zanimljivo je primijetiti da je ovaj dokument štampan u Rimu, u štampariji Svete kongregacije za propagandu vjere, što dodatno potvrđuje značaj bosanskog jezika u crkvenim i administrativnim krugovima tog vremena.
Osim jezika, na dokumentu je jasno naznačeno i postojanje “države Bosne”. Ovo nije samo formalna oznaka, već i simbol identiteta i suvereniteta koji su prepoznati i priznati u tadašnjoj Evropi. Nažalost, danas svjedočimo stalnim pokušajima revizije istorije, ali ovakvi dokumenti su neoborivi dokazi o postojanju države Bosne i bosanskog jezika u periodima kada se formirala moderna evropska civilizacija.
Važno je naglasiti da je u to vrijeme bosanski jezik bio jedini jezik na ovim prostorima, te da su ga koristili svi slojevi društva, bez obzira na religijsku pripadnost. Ovaj jezik, koji je preživio stoljećima, i dalje je stub identiteta Bošnjaka, ne samo u Bosni i Hercegovini, već i širom svijeta.
“Pravoslavni Ispovjednik” iz 1630. godine još jednom potvrđuje da bosanski jezik nije nova tvorevina, već jezik sa dubokim istorijskim korijenima. Pored toga, ovaj dokument je i opomena svima koji pokušavaju da umanje značaj bosanskog jezika i identiteta. Jer, istorija se ne može izbrisati, a ovakvi dokazi ostaju da svjedoče istinu za buduće generacije.
U vremenu kada se identiteti i jezici često koriste kao političko oružje, važno je osvrnuti se na ovakve dokumente koji nas podsjećaju na naše korijene i bogatstvo kulturnog naslijeđa. “Pravoslavni Ispovjednik” iz 1630. godine nije samo relikvija prošlosti; on je simbol istrajnosti jednog naroda, jednog jezika i jedne države, koji su kroz vjekove uspjeli da opstanu uprkos svim izazovima.
“Bošnjaci CG” i svi oni koji baštine bosanski identitet mogu s ponosom gledati na ovakve dokumente, znajući da su dio istorije koja se ne može izbrisati ili preoblikovati. “Pravoslavni Ispovjednik” ostaje svjetionik u vremenu tamnih povijesnih reinterpretacija, potvrđujući da je bosanski jezik bio, jeste i ostaje sastavni dio kulturnog i duhovnog identiteta Balkana.
Opet imaju crno na bijelo i opet izvrcu i pokusavaju promjeniti istinu,…tipicno srbski
Смешно, какве глупости, православни исповедник – не постоји. Исповедник не може да буде православни, то је нешто што имају само католици. А може бити да је нешто прозечитско или унијатско. У наслову се помиње Доминикански ред.
А у Риму штампан наравно да неби могао бити србски. На западу се све србски з ало рашко, па илирско па славјанско и на крају регионално, босанско, црногорско, бушњачко, македонско, хрватско… Све је то лаж и све је то изашло из србског корпуса
Koliko laži si iznio na jednom mjestu, zaslužuješ da se upišeš u gonisovu knjigu rekorda po broju laži koje si napisao.
Laze ova Istorija s Pestera, laze ovaj smrad ko da ga je Dobrica Cosic pravijo.
То се можда теби чини, Рим, тачније Ватикан су у свијету познати као главни фалсификатори и лажљивци. Чак и испред бечке и париске библиотеке.
E pa ti si ih sve skupa prevazišao i Vatikan i bečku i parisku biblioteku i mogu svi oni da ti zavide na tvojim lažima.
Uvjek samo istinu pišem, koja se može lako proveriti. Kucaj na Google ” Pravoslavni ispovednik” i videćeš da nema ni jedan rezultat pretteage jer takvo što ne postoji…
Istina je da te jebem u usta smrdljiva
Jwbem te u usta smradu.