Nakon decenije šutnje Adem Ljajić otkrio šta mu je napravio Mihajlović: “Došao je i dao neki papir…”
Nakon godina šutnje, Adem Ljajić se osvrnuo na događaje koji su obilježili njegovu reprezentativnu karijeru, posebno na odnos sa Sinišom Mihajlovićem.
Nekadašnji reprezentativac Srbije, Adem Ljajić, prisjetio se situacije koja je prije više od decenije izazvala veliku pažnju javnosti. Na prijateljskoj utakmici protiv Španije 2012. godine, Ljajić je odbio da pjeva srpsku himnu, zbog čega ga je tadašnji selektor Siniša Mihajlović isključio iz tima. Iako je ovaj incident dugo ostao bez komentara, Ljajić je sada odlučio da iznese detalje iz tog perioda i otvori srce o odnosu sa Mihajlovićem.
“Ne bih to nazvao sukobom, više je bio nesporazum,” započinje Ljajić. “Na okupljanju u Staroj Pazovi, Mihajlović nam je dao papir da potpišemo, ali niko nije čitao šta tu piše. Bila je to njegova inicijativa i nisam je u potpunosti razumio.”
Iako se nakon toga nije dugo pojavljivao u dresu Srbije, Ljajić se vratio pod selektorima Drulovićem i Ćurčićem, s ponosom noseći dres reprezentacije.
Tokom svoje desetogodišnje reprezentativne karijere, Ljajić je sakupio 47 nastupa i postigao devet golova. Najveći uspjeh postigao je nastupom na Svjetskom prvenstvu u Rusiji 2018. godine, ali on lično smatra da su njegovi susreti i saradnja sa Mihajlovićem imali daleko dublje značenje.
Ljajić posebno naglašava da su on i Mihajlović, uprkos nesuglasicama, razvili poseban odnos tokom kasnije saradnje u Fiorentini i Torinu.
“Miha je bio jedini čovjek koji je mogao kontrolisati karaktere i temperamente igrača iz velikih evropskih klubova. Samo Miha, niko drugi,” kaže Ljajić. “K
ada sam stigao u Fiorentinu, rekao je:
‘Gledam tebe, vidim sebe.’ Mnogo sam ga volio. Imali smo fantastičan odnos.”
Siniša Mihajlović, poznat po svom čvrstom stavu i principima, često je naglašavao važnost discipline i patriotizma u nacionalnom timu. U jednom intervjuu za italijanski Sky Sport, Mihajlović je rekao:
“U reprezentaciji moraju postojati pravila, a pjevanje himne smatram jednim od njih. Kada predstavljate svoju zemlju, to morate činiti u potpunosti.”
Mihajlović je preminuo u decembru 2022. godine nakon duge borbe s leukemijom, ostavivši neizbrisiv trag u fudbalskom svijetu i u srcima svojih igrača. Ljajić priznaje da ga ta bol još uvijek proganja.
“On je jedna od najvažnijih figura u mojoj karijeri. Tuga, velika tuga. Ostat će mi zauvijek urezan u srcu,” završava Ljajić, s poštovanjem i tugom.
Ova ispovijest otkriva duboko poštovanje koje je Ljajić gajio prema svom selektoru, pokazujući da i najteži trenuci u karijeri ostavljaju prostor za zahvalnost i ponos.
Bože pravde, ti što spase
od propasti dosad nas,
čuj i odsad naše glase
i od sad nam budi spas.
Moćnom rukom vodi, brani
budućnosti srpske brod,
Bože spasi, Bože hrani,
srpske zemlje, srpski rod!
Složi srpsku braću dragu
na svak dičan slavan rad,
sloga biće poraz vragu
a najjači srpstvu grad.
Nek na srpskoj blista grani
bratske sloge zlatan plod,
Bože spasi, Bože hrani
srpske zemlje, srpski rod!
III
Nek na srpsko vedro čelo
tvog ne padne gneva grom
Blagoslovi Srbu selo
polje, njivu, grad i dom!
Kad nastupe borbe dani
k pobedi mu vodi hod
Bože spasi, Bože hrani
srpske zemlje, srpski rod!
IV
Iz mračnoga sinu groba
srpske slave novi sjaj
nastalo je novo doba
Novu sreću, Bože daj!
Otadžbinu srpsku brani
petvekovne borbe plod
Bože spasi, Bože brani
moli ti se srpski rod!
Jebi ga, nama muslimanima smeta čak, himna ove, naše, države? Hajde da budemo iskreni? A, kako se zove ta himna? “Bože pravde”?! I počinje tim rečima “Bože pravde..”?! Koliko još himni znamo u kojoj je pravda na prvom mestu? Šta ima u toj svečanoj pesmi što može bilo kome da smeta? Znam da mnogim muslimanima smeta to što se u himni pominje Sebija i srpski rod? Valda bi trebali da ubace nešto o Turskoj ili Afganistanu?