Miloš K(Obilić) i Marko Kraljević (Mrnjavčević) su po porijeklu Bošnjaci iz Hercegovine
Osmanski historičar Nešri (tur. Neşri; druga pol. XV vijeka – umro 1520) govori da je vitez koji je ubio sultana Murata tokom Kosovske bitke 28. juna 1389. godine, bio na lijevom krilu kršćanske vojske, a na tom krilu je bila bosanska vojska kojom je komandovao bosanski veliki vojvoda Vlatko Vuković, koji je godinu dana ranije, odnosno 27. avgusta 1388. godine pobijedio osmansku vojsku u bici kod Bileće.
- Piše : Esad Rahić
{module Oglas 1 – 2020}
U dubrovačkim izvorima se 1413. godine pominje prezime Kobilačić, porodica iz okoline Trebinja. Miloš je došao na Kosovo polje 28. juna 1389. godine kao bošnjački vitez, pod komandom najboljeg vojskovođe bosanskog kralja Stjepana Tvrtka I Kotromanića (1353-1391) – Vlatka Vukovća. I danas u Hercegovini, postoje porodice sa prezimenom Kobilić. Originalno prezime Kobilić, je promjenjeno u nepravilno Obilić tek u XIII vijeku.
Bosanski kralj Tvrtko I nije poslao bosansku vojsku na Kosovo polje iz solidarnosti, već je to učinio jer je sebe smatrao za legitimnog, ne samo bosanskog već i srpskog kralja, što je naglasio i u svojoj tituli. Naime, nakon nestanka sa historijske scene dinastije Nemanjić, jedini legitimni nasljednik ove dinastije po ženskoj liniji, bio je kralj Tvrtko, jer je njegova bijača bila ćerka kralja Dragutina Nemanjića. Lazar Hrebeljanović se nije usuđivao da pored živog i mnogo jačeg i legitimnijeg kralja Tvrtka Prvog uzima titulu srpskog kralja, već je nosio skromnu titulu knez. Lazar u sebi nije imao ni trunke nemanjićke krvi, pa niti legitimitet da bude srpski kralj.
{module Oglas 0 – 2020}
Najveći dio izvora govori da je Miloš Kobilić rodom iz mjesta Tjentišta kod Novog Pazara. Danas znamo za Tjentište u blizini Foče, opet Hercegovina. Neki izvori kažu (Gerasimov letopis) da je rodom iz sela Obilova kod Tjentišta, ispod Peštera, između Novog Pazara i Sjenice.
Prema Mavru Orbinu Mrnjavčevići vode porijeklo od bošnjačkog vlastelina Mrnjave ili Mrnje iz Livna, koji se zatim preselio kod Blagaja na Neretvi.
Odatle ga je car Dušan pozvao k sebi na srpski dvor. Njegovi su sinovi kralj Vukašin i despot Jovan Uglješa, a njegov unuk je Kraljević Marko.
Dok Bošnjaci po običaju stoje po strani, bojažljivo i neutralno, drugi narodi, uz mnogo manje valjanih argumenata, otimaju i prisvajaju za sebe, najznačajnije ličnosti i porodice, koje su očigledno bošnjačkog porijekla.
Esad Rahić
{module Oglas 2 – 2020}
